Wednesday, November 23, 2011

KeNanGaN MaNis Aku....

aKU...
Anak sulung.. Dibesarkan dalam keluarga yang sgt sederhana...
abah sorang je kerja... masa ni.. kerja kerajaan.. berapa sgt la gaji dia... mak aku surirumah tangga sepenuh masa...
dari kecik.. sekolah rendah... mama ajar aku berdikari... basuhkan semua kasut-kasut sekolah adik aku.... sampai aku darjah 5... sampai satu tahap.. dimana adik aku komplen cakap aku basuhkan kasut diorang tak bersih... aku mogok....
aku cakap.. mama suruh la diorang basuh sendiri.... aku merajuk....

mama pujuk aku cakap... aku kan kakak.. kena la tolong adik.. aku mogok tak nak...
mama pun terpaksala mengarah adik2 aku basuh kasut sendiri...

dari sekolah rendah... aku dah diajar tolong buat kerja kat dapur... bangun awal2 pagi tolong mama buat kuih sarapan pagi hantar kat lorong depan.... ayat yang aku selalu dengar...
kita kena usaha... kejayaan, duit takkan datang bergolek je mcm tu..

bila tahun nk exam... memang mak aku tak kacau langsung.... so far... results aku ok la....

UPSR : 4A
PMR : 4A, 4B
SPM : 9 Aggregat.. 5A, 4B, 1C...

taklah pandai sgt.... tak lah cemerlang sgt... tapi cukup untuk  melayakkan kaki aku ke USM...

Masa nk SPM... dari rumah pukul 7... menapak pergi jalan besar.. nak naik bas... ada la dlm 500m, pegi bas stand Larkin, dari bas stand tu.. jalan sampai Library...
PERPUSTAKAAN SULTAN ISMAIL....
aku memang lepak situ sampai library tutup.. kol 10 mlm...
balik rumah baru makan.. laparnye.. tuhan je yg tahu....
mama bg duit 3 ringgit.. buat bayar tambang dengan makan tghri...
aku nk jimat... aku makan la roti je tghri.. sebab aku nk kumpul duit beli barang yang aku suka... geng2 sekolah aku jarang nk join aku kat library.. diorang suka study kat rumah je...
mula-mula tak ada kawan... lama-lama... satu library jadi kawan aku... tah mana-mana sekolah... semua ada... ada yang suka aku.. ada yg aku suka dia... tapi aku tak amik port sgt.. malas nk pikir.... sebab aku tak suka sgt dgn budak2 lelaki ni... rimas...
mungkin sebab aku memang sekolah semua perempuan.. jadi.. bila jumpa kaum-kaum adam ni... aku tak selesa.. kalau tak selalu selisih.. tak selalu nampak... aku takkan senyum dgn budak tu... hihii.... naif kan...
aku rasa sampai sekarang kot aku mcm ni... kalau tak kenal sgt... tak selalu cakap... bukan satu department.....


kat matrik USM.. aku janggal... pertama kali duduk jauh dgn family... memang home sick... for the first 3 months... aku akan balik setiap hujung mggu... kopak poket abah.. hihihi....
lepas tu dah ok... tapi dalam masa yg sama... aku request kat mak aku nk tukar U. Sebab aku rimas dgn budak2 lelaki ni...

Arwah nenek aku sebelah mak aku... tak sukakan kitorang... duit raya tak pernah dapat dari dia... kalau kitorang balik raya... kalau cucu-cucu fav. tak balik.... tak jamah la rendang ayam... depan-depan kitorang.. bg duit raya kat cucu-cucu fav. dia.... guna duit yg mak aku bg tiap-tiap bulan pada dia... !!...

Masa aku masuk USM... ayat pertama keluar dari mulut dia...
" Alaaa... Kak Dah... tak masuk U pun boleh beli rumah "
maksunya.. kalau tak masuk U pun boleh hidup... tak yah la bangga sgt.. dia tak heran la maksudnyer...
Kalau nenek orang lain... siap ikut hantar tau... aku,,...... tak merasa la.....


amik lesen kereta pun sembunyi-sembunyi... masa 1st year... hihihi.. guna duit PTPTN la .. apa lg.. kena ikat perut la 1 sem...masa ni tahun 2001.. kalau mak bapak aku tau masa ni memang kena la...  sebab aku amik lesen keta senyap2...
1- nak menapak dari hostel kitorang ke luar nk naik bas, punyer la jauh beribu batu... masa ni 1st year.. sekampus dgn UTP.... nangis je masa awal2 daftar kat sana... kalau ujung mggu.. cousin aku yg UTP jadi mangsa kena belikan makanan... aku pulak menjadi mangsanyer untuk membelanja sebab dah mintak tolong beli kann....
2- aku ni kaki shopping.. masa 1st year shopping kt Ipoh yg best... Jusco Kinta City.... takkan dah shopping banyak2... nak bawak balik naik bas.... hehhe....
3- sebab aku rasa memang perlu.. tah.. masa ni pun aku tergolong dalam golongan yg terenjal jugak la.. kihh kih kih..

akhirnya.. dapat jugak la lesen keta... yaaa hoo.. balik umah tak kena marah pun... cuma bapak aku tanyer.. kenapa tak bgtau..... .. :)  

biasa la.... kadang2 kalau kita tak melalui apa yg kita lalui dulu... kita tak jadi kita yg sekarang.... pengalaman susah senang, banyak mengajar aku erti hidup dan erti bersyukur...
walaupun bukan semua pengalaman aku manis... aku tetap jadikan ia satu kemanisan untuk dikenang... sebab apa yg berlaku dulu.... akan jadi kenangan manis sekarang....


Wassalam....


Dill...




No comments:

Post a Comment